《大江东去（自寿）》
朝代:宋代
作者： 吴季子
全文:
半生习气，被风霜、销尽头颅如许。七十年来都铸错，回首邯郸何处。杜曲桑麻，柴桑松菊，归计成迟暮。一樽自寿，不妨沈醉狂舞。
休问沧海桑田，看朱颜白发，转次全故。乌兔相催天也老，千古英雄坏土。汾水悲歌，雍江苦调，堕泪真儿女。兴亡一梦，大江依旧东注。
拼音:
bàn shēng xí qì, bèi fēng shuāng xiāo jìn tóu lú rú xǔ. qī shí nián lái dōu zhù cuò, huí shǒu hán dān hé chǔ. dù qū sāng má, chái sāng sōng jú, guī jì chéng chí mù. yī zūn zì shòu, bù fáng shěn zuì kuáng wǔ. xiū wèn cāng hǎi sāng tián, kàn zhū yán bái fà, zhuǎn cì quán gù. wū tù xiāng cuī tiān yě lǎo, qiān gǔ yīng xióng huài tǔ. fén shuǐ bēi gē, yōng jiāng kǔ diào, duò lèi zhēn ér nǚ. xīng wáng yī mèng, dà jiāng yī jiù dōng zhù.