《白杨花》
朝代:明代
作者： 周是修
全文:
白杨花，何纷纷，是谁种汝当墓门？墓经盗发无所有，但有朽骨犹纵横。
昔为将相公侯贵，今成无主同孤魂。万家第宅人如雾，尽如他茔之子孙。
断碑芳草何年代，寒鸦流水几黄昏。君不见百川沸腾山冢崩，高岸为谷谷为陵。
又不见五陵松柏无馀根，玉鱼金盌人间行。古墓适存何足恨，犹胜平除作地耕。
拼音:
bái yáng huā, hé fēn fēn, shì shuí zhǒng rǔ dāng mù mén? mù jīng dào fā wú suǒ yǒu, dàn yǒu xiǔ gǔ yóu zòng héng. xī wèi jiàng xiàng gōng hóu guì, jīn chéng wú zhǔ tóng gū hún. wàn jiā dì zhái rén rú wù, jǐn rú tā yíng zhī zǐ sūn. duàn bēi fāng cǎo hé nián dài, hán yā liú shuǐ jǐ huáng hūn. jūn bú jiàn bǎi chuān fèi téng shān zhǒng bēng, gāo àn wèi gǔ gǔ wèi líng. yòu bú jiàn wǔ líng sōng bǎi wú yú gēn, yù yú jīn wǎn rén jiān xíng. gǔ mù shì cún hé zú hèn, yóu shèng píng chú zuò dì gēng.