《山水歌》
朝代:明代
作者： 张元祯
全文:
鬼斧夜劈匡庐裂，放出银潢挂巀嵲。深潭百尺吼雷霆，白日半空飞雨雪。
芒鞋两两来山翁，隔溪注视心目雄。胸襟棱棱生逸气，鬓毛飒飒来天风。
我亦平生爱山水，忽见此图爱入髓。他年濯足鄱湖滨，观泉画我成三侣。
拼音:
guǐ fǔ yè pī kuāng lú liè, fàng chū yín huáng guà jié niè. shēn tán bǎi chǐ hǒu léi tíng, bái rì bàn kōng fēi yǔ xuě. máng xié liǎng liǎng lái shān wēng, gé xī zhù shì xīn mù xióng. xiōng jīn léng léng shēng yì qì, bìn máo sà sà lái tiān fēng. wǒ yì píng shēng ài shān shuǐ, hū jiàn cǐ tú ài rù suǐ. tā nián zhuó zú pó hú bīn, guān quán huà wǒ chéng sān lǚ.