《满江红 题吕仙祠飞吟亭壁，用冯经历韵。》
朝代:元代
作者： 白朴
全文:
云外孤亭，空怅望、烟霞仙客。还试问、飞吟诗句，为谁留别。三入岳阳人不识，浮生扰扰苍蝇血。道老精、知向树阴中，曾来歇。松樨在，虬枝结。皮溜雨，根盘月。恨还丹不到，后来豪杰。尘世千年翻甲子，秋空一剑横霜雪。待他时、携酒赤城游，相逢说。
拼音:
yún wài gū tíng, kōng chàng wàng yān xiá xiān kè. hái shì wèn fēi yín shī jù, wèi shuí liú bié. sān rù yuè yáng rén bù shí, fú shēng rǎo rǎo cāng yíng xuè. dào lǎo jīng zhī xiàng shù yīn zhōng, céng lái xiē. sōng xī zài, qiú zhī jié. pí liū yǔ, gēn pán yuè. hèn huán dān bú dào, hòu lái háo jié. chén shì qiān nián fān jiǎ zǐ, qiū kōng yī jiàn héng shuāng xuě. dài tā shí xié jiǔ chì chéng yóu, xiāng féng shuō.