《奉和效古意醉歌》
朝代:元代
作者： 范梈
全文:
忆我初年三四龄，当客唯对声令令。夜诵汉赋一千字，朝来千字仍心冥。
自许英年逼华盖，岂信流光不相待？祇今四十少二年，坐念立忘足悲慨。
我当赠君金叵罗，君当答我黄鹄歌。吴南水远春似画，欲行未行可奈何！
莫使风雷寄鸣铗，莫叹羊裘堕烟雪。人生万事如春花，璚花虽晚君须折。
拼音:
yì wǒ chū nián sān sì líng, dāng kè wéi duì shēng lìng lìng. yè sòng hàn fù yī qiān zì, zhāo lái qiān zì réng xīn míng. zì xǔ yīng nián bī huá gài, qǐ xìn liú guāng bù xiāng dài? qí jīn sì shí shǎo èr nián, zuò niàn lì wàng zú bēi kǎi. wǒ dāng zèng jūn jīn pǒ luó, jūn dāng dá wǒ huáng gǔ gē. wú nán shuǐ yuǎn chūn shì huà, yù xíng wèi xíng kě nài hé! mò shǐ fēng léi jì míng jiá, mò tàn yáng qiú duò yān xuě. rén shēng wàn shì rú chūn huā, qióng huā suī wǎn jūn xū zhé.