《满江红 寄张蓝山》
朝代:元代
作者： 张之翰
全文:
古木寒藤，高岸底、萧然舟宿。一夜雨、朔风吹浪，浪高于屋。梦觉蓬窗无共语，此时正自怜幽独。道蓝山老子送诗来，挑灯读。辞与理，俱能足。从别后，情尤笃，想鬓毛如鹤，目睛如鹘。四海如公知已少，有心日日相追逐。恨濯缨亭远水萦纡，山重复。
拼音:
gǔ mù hán téng, gāo àn dǐ xiāo rán zhōu sù. yī yè yǔ shuò fēng chuī làng, làng gāo yú wū. mèng jué péng chuāng wú gòng yǔ, cǐ shí zhèng zì lián yōu dú. dào lán shān lǎo zi sòng shī lái, tiǎo dēng dú. cí yǔ lǐ, jù néng zú. cóng bié hòu, qíng yóu dǔ, xiǎng bìn máo rú hè, mù jīng rú gǔ. sì hǎi rú gōng zhī yǐ shǎo, yǒu xīn rì rì xiāng zhuī zhú. hèn zhuó yīng tíng yuǎn shuǐ yíng yū, shān chóng fù.