朝代:元代
作者： 杨景贤
全文:
落花轻惹暖丝香，飞燕过东墙。重重帘幕闲清昼，金篆小烟缕初长。罗衣乍
经春瘦，蛾眉慵扫残妆。
【幺】几回寂寞怨东皇，独自暗情伤。振衣忽忆当时话，空低首踏遍红芳。
看到蓠コ卸也，玉骢何处垂杨。
【夜行船】暮雨朝云劳梦想，算却是几般情况。海阔相思，山高恩爱，都撮
在这心上。
【乔牌儿】韩香空妄想，何粉怎承望。怪灵鹊不离花枝上，又来没事谎。
【搅筝芭】恰撇下心儿忘，才说着意儿谎。俺捱过恶诧风声，搜索遍风流伎
俩。蓦忖量，猛参详。空将顺人情笔尖和泪染，怎诉衷肠！
【月上海棠】尘蒙金锁闲朱幌，泪湿香绒冷绣床。无语傍归台，全不似旧时
格样。慵游赏，忍见莺双燕两。
【幺】无端云雨权收掌，谁说道阳台路凄怆。着意会鸾凰。稳把佳期盼，指
望成来往，一任闲人讲。
【赚煞】挑灯织锦空劳攘，须跳出悉罗怨网。花压东墙，潜等待栊门儿月明
下响。
拼音:
luò huā qīng rě nuǎn sī xiāng, fēi yàn guò dōng qiáng. chóng chóng lián mù xián qīng zhòu, jīn zhuàn xiǎo yān lǚ chū zhǎng. luó yī zhà jīng chūn shòu, é méi yōng sǎo cán zhuāng. yāo jǐ huí jì mò yuàn dōng huáng, dú zì àn qíng shāng. zhèn yī hū yì dāng shí huà, kōng dī shǒu tà biàn hóng fāng. kàn dào lí xiè yě, yù cōng hé chǔ chuí yáng. yè xíng chuán mù yǔ zhāo yún láo mèng xiǎng, suàn què shì jǐ bān qíng kuàng. hǎi kuò xiāng sī, shān gāo ēn ài, dōu cuō zài zhè xīn shàng. qiáo pái ér hán xiāng kōng wàng xiǎng, hé fěn zěn chéng wàng. guài líng què bù lí huā zhī shàng, yòu lái méi shì huǎng. jiǎo zhēng bā qià piē xià xīn ér wàng, cái shuō zhuó yì ér huǎng. ǎn ái guò è chà fēng shēng, sōu suǒ biàn fēng liú jì liǎng. mò cǔn liàng, měng cān xiáng. kōng jiāng shùn rén qíng bǐ jiān hé lèi rǎn, zěn sù zhōng cháng! yuè shàng hǎi táng chén méng jīn suǒ xián zhū huǎng, lèi shī xiāng róng lěng xiù chuáng. wú yǔ bàng guī tái, quán bù shì jiù shí gé yàng. yōng yóu shǎng, rěn jiàn yīng shuāng yàn liǎng. yāo wú duān yún yǔ quán shōu zhǎng, shuí shuō dào yáng tái lù qī chuàng. zhuó yì huì luán huáng. wěn bǎ jiā qī pàn, zhǐ wàng chéng lái wǎng, yī rèn xián rén jiǎng. zhuàn shā tiǎo dēng zhī jǐn kōng láo rǎng, xū tiào chū xī luó yuàn wǎng. huā yā dōng qiáng, qián děng dài lóng mén ér yuè míng xià xiǎng.