朝代:元代
作者： 刘秉忠
全文:
干荷叶，色苍苍，老柄风摇荡。减了清香，越添黄。都因昨夜一场霜，寂寞在秋江上。
干荷叶，映着枯蒲，折柄难擎露。藉丝无，倩风扶。待擎无力不乘珠，难宿滩头鹭。
根摧折，柄欹斜，翠减清香谢。恁时节，万丝绝。红鸳白鹭不能遮，憔悴损干荷叶。
干荷叶，色无多，不奈风霜锉。贴秋波，倒枝柯。宫娃齐唱《采莲歌》，梦里繁华过。
南高峰，北高峰，惨淡烟霞洞。宋高宗，一场空。吴山依旧酒旗风，两度江南梦。
夜来个，醉如酡，不记花前过。醒来呵，二更过。春衫惹定茨蘼科，绊倒花抓破。
干荷叶，水上浮，渐渐浮将去。跟将你去，随将去。你问当家中有媳妇？问着不言语。
脚儿尖，手儿纤，云髻梳儿露半边。脸儿甜，话儿粘。更宜烦恼更宜忺，直恁风流倩。
拼音:
gàn hé yè, sè cāng cāng, lǎo bǐng fēng yáo dàng. jiǎn le qīng xiāng, yuè tiān huáng. dōu yīn zuó yè yī chǎng shuāng, jì mò zài qiū jiāng shàng. gàn hé yè, yìng zhe kū pú, zhé bǐng nán qíng lù. jí sī wú, qiàn fēng fú. dài qíng wú lì bù chéng zhū, nán sù tān tóu lù. gēn cuī shé, bǐng yī xié, cuì jiǎn qīng xiāng xiè. nèn shí jié, wàn sī jué. hóng yuān bái lù bù néng zhē, qiáo cuì sǔn gàn hé yè. gàn hé yè, sè wú duō, bù nài fēng shuāng cuò. tiē qiū bō, dào zhī kē. gōng wá qí chàng cǎi lián gē, mèng lǐ fán huá guò. nán gāo fēng, běi gāo fēng, cǎn dàn yān xiá dòng. sòng gāo zōng, yī cháng kōng. wú shān yī jiù jiǔ qí fēng, liǎng dù jiāng nán mèng. yè lái gè, zuì rú tuó, bù jì huā qián guò. xǐng lái ā, èr gēng guò. chūn shān rě dìng cí mí kē, bàn dǎo huā zhuā pò. gàn hé yè, shuǐ shàng fú, jiàn jiàn fú jiāng qù. gēn jiāng nǐ qù, suí jiāng qù. nǐ wèn dāng jiā zhōng yǒu xí fù? wèn zhe bù yán yǔ. jiǎo ér jiān, shǒu ér xiān, yún jì shū ér lù bàn biān. liǎn ér tián, huà ér zhān. gèng yí fán nǎo gèng yí xiān, zhí nèn fēng liú qiàn.