《满庭芳 劝道友》
朝代:金朝
作者： 马钰
全文:
堪嗟夫妇，错了良因。当元未结婚姻。各自人家儿女，并没亲亲。都缘媒妁配偶，贪＊欲、败坏精神。求后嗣，得成群成队，不肯抽身。终日恋儿恋女，岂思量，咫尺失脚沈沦。身喂蛆虫，骸骨化做微尘。若悟如斯冤苦，便回头、保养天真。神光灿，向蓬瀛，赏玩长春。
拼音:
kān jiē fū fù, cuò le liáng yīn. dāng yuán wèi jié hūn yīn. gè zì rén jiā ér nǚ, bìng méi qīn qīn. dōu yuán méi shuò pèi ǒu, tān yù bài huài jīng shén. qiú hòu sì, dé chéng qún chéng duì, bù kěn chōu shēn. zhōng rì liàn ér liàn nǚ, qǐ sī liang, zhǐ chǐ shī jiǎo shěn lún. shēn wèi qū chóng, hái gǔ huà zuò wēi chén. ruò wù rú sī yuān kǔ, biàn huí tóu bǎo yǎng tiān zhēn. shén guāng càn, xiàng péng yíng, shǎng wán cháng chūn.