《沁园春 次韵林南金赋愁》
朝代:宋代
作者： 陈人杰
全文:
抚剑悲歌，纵有杜康，可能解忧。为修名不立，此身易老，古心自许，与世多尤。平子诗中，庾生赋里，满目江山无限愁。关情处，是闻鸡半夜，击楫中流。澹烟衰草连秋。听鸣鴂声声相应酬。叹霸才重耳，泥涂在楚，雄心元德，岁月依刘。梦落莼边，神游菊外，已分他年专一丘。长安道，且身如王粲，时复登楼。
拼音:
fǔ jiàn bēi gē, zòng yǒu dù kāng, kě néng jiě yōu. wèi xiū míng bù lì, cǐ shēn yì lǎo, gǔ xīn zì xǔ, yǔ shì duō yóu. píng zi shī zhōng, yǔ shēng fù lǐ, mǎn mù jiāng shān wú xiàn chóu. guān qíng chù, shì wén jī bàn yè, jī jí zhōng liú. dàn yān shuāi cǎo lián qiū. tīng míng jué shēng shēng xiāng yìng chóu. tàn bà cái zhòng ěr, ní tú zài chǔ, xióng xīn yuán dé, suì yuè yī liú. mèng luò chún biān, shén yóu jú wài, yǐ fēn tā nián zhuān yī qiū. cháng ān dào, qiě shēn rú wáng càn, shí fù dēng lóu.