《单颜徒以盗失邑被谴赦令复官喜而有诗次其韵》
朝代:宋代
作者： 沈与求
全文:
千里风雷起放臣，反骚端欲陋灵均。宦情遽逐鹏程远，喜气犹惊鹊语新。
它日钟鱼应落梦，半生尘土未酬身。会须更整青云步，往事当令问水滨。
拼音:
qiān lǐ fēng léi qǐ fàng chén, fǎn sāo duān yù lòu líng jūn. huàn qíng jù zhú péng chéng yuǎn, xǐ qì yóu jīng què yǔ xīn. tā rì zhōng yú yīng luò mèng, bàn shēng chén tǔ wèi chóu shēn. huì xū gèng zhěng qīng yún bù, wǎng shì dāng lìng wèn shuǐ bīn.