朝代:唐代
作者: 韩愈
全文:
大鸡昂然来,小鸡竦而待。 ——韩愈
峥嵘颠盛气,洗刷凝鲜彩。 ——孟郊
高行若矜豪,侧睨如伺殆。 ——韩愈
精光目相射,剑戟心独在。 ——孟郊
既取冠为胄,复以距为镦。天时得清寒,地利挟爽垲。 ——韩愈
磔毛各噤z9,怒瘿争碨磊。俄膺忽尔低,植立瞥而改。 ——孟郊
腷膊战声喧,缤翻落羽皠。中休事未决,小挫势益倍。 ——韩愈
妒肠务生敌,贼性专相醢。裂血失鸣声,啄殷甚饥馁。 ——孟郊
对起何急惊,随旋诚巧绐。毒手饱李阳,神槌因朱亥。 ——韩愈
恻心我以仁,碎首尔何罪。独胜事有然,旁惊汗流浼。 ——孟郊
知雄欣动颜,怯负愁看贿。争观云填道,助叫波翻海。 ——韩愈
事爪深难解,嗔睛时未怠。一喷一醒然,再接再砺乃。 ——孟郊
头垂碎丹砂,翼拓拖锦彩。连轩尚贾馀,清厉比归凯。 ——韩愈
选俊感收毛,受恩惭始隗。英心甘斗死,义肉耻庖宰。 ——孟郊
君看斗鸡篇,短韵有可采。 ——孟郊
拼音:
dà jī áng rán lái, xiǎo jī sǒng ér dài. hán yù zhēng róng diān shèng qì, xǐ shuā níng xiān cǎi. mèng jiāo gāo xíng ruò jīn háo, cè nì rú cì dài. hán yù jīng guāng mù xiāng shè, jiàn jǐ xīn dú zài. mèng jiāo jì qǔ guān wèi zhòu, fù yǐ jù wèi duì. tiān shí dé qīng hán, dì lì xié shuǎng kǎi. hán yù zhé máo gè jìn, nù yǐng zhēng wèi lěi. é yīng hū ěr dī, zhí lì piē ér gǎi. mèng jiāo bì bó zhàn shēng xuān, bīn fān luò yǔ cuǐ. zhōng xiū shì wèi jué, xiǎo cuò shì yì bèi. hán yù dù cháng wù shēng dí, zéi xìng zhuān xiāng hǎi. liè xuè shī míng shēng, zhuó yīn shén jī něi. mèng jiāo duì qǐ hé jí jīng, suí xuán chéng qiǎo dài. dú shǒu bǎo lǐ yáng, shén chuí yīn zhū hài. hán yù cè xīn wǒ yǐ rén, suì shǒu ěr hé zuì. dú shèng shì yǒu rán, páng jīng hàn liú měi. mèng jiāo zhī xióng xīn dòng yán, qiè fù chóu kàn huì. zhēng guān yún tián dào, zhù jiào bō fān hǎi. hán yù shì zhǎo shēn nán jiě, chēn jīng shí wèi dài. yī pēn yī xǐng rán, zài jiē zài lì nǎi. mèng jiāo tóu chuí suì dān shā, yì tà tuō jǐn cǎi. lián xuān shàng jiǎ yú, qīng lì bǐ guī kǎi. hán yù xuǎn jùn gǎn shōu máo, shòu ēn cán shǐ kuí. yīng xīn gān dòu sǐ, yì ròu chǐ páo zǎi. mèng jiāo jūn kàn dòu jī piān, duǎn yùn yǒu kě cǎi. mèng jiāo