《放鹧鸪词》
朝代:唐代
作者： 柳宗元
全文:
楚越有鸟甘且腴，嘲嘲自名为鹧鸪。徇媒得食不复虑，
机械潜发罹罝罦.羽毛摧折触笼籞，烟火煽赫惊庖厨。
鼎前芍药调五味，膳夫攘腕左右视。齐王不忍觳觫牛，
简子亦放邯郸鸠。二子得意犹念此，况我万里为孤囚。
破笼展翅当远去，同类相呼莫相顾。
拼音:
chǔ yuè yǒu niǎo gān qiě yú, cháo cháo zì míng wéi zhè gū. xùn méi dé shí bù fù lǜ, jī xiè qián fā lí jū fú. yǔ máo cuī shé chù lóng yù, yān huǒ shān hè jīng páo chú. dǐng qián sháo yào diào wǔ wèi, shàn fū rǎng wàn zuǒ yòu shì. qí wáng bù rěn hú sù niú, jiǎn zi yì fàng hán dān jiū. èr zi dé yì yóu niàn cǐ, kuàng wǒ wàn lǐ wèi gū qiú. pò lóng zhǎn chì dāng yuǎn qù, tóng lèi xiāng hū mò xiāng gù.
上下篇