优钵罗花歌古诗赏析

朝代:唐代

作者： 岑参

全文:

参尝读佛经，闻有优钵罗花，目所未见。天宝景申岁，参忝大理评事，摄监察御史，恋伊西北庭度支副使。自公多暇，乃刀府庭内，栽树种药，为山凿池。婆娑乎其间，足以寄傲。交河小吏有献此花者，云得之于天山之南。其状异于众草，势巃嵸如冠弁。嶷然上耸，生不傍引，攒花中折，骈叶外包，异香腾风，秀色媚景。因赏而叹曰，尔不生于中土，僻在遐裔，使牡丹价重，芙蓉誉高，惜哉！夫天地无私，阴阳无偏，各遂其生，自物厥性，岂以偏地而不生乎，岂以无人而不芳乎？适此花不遭小吏，终委诸山谷，亦何异怀才之士，未会明主，摈于林薮邪！因感而为歌，歌曰：

白山南，赤山北。
其间有花人不识，绿茎碧叶好颜色。
叶六瓣，花九房。
夜掩朝开多异香，何不生彼中国兮生西方。
移根在庭，媚我公堂。
耻与众草之为伍，何亭亭而独芳。
何不为人之所赏兮，深山穷谷委严霜。
吾窃悲阳关道路长，曾不得献于君王。

拼音:

cān cháng dú fó jīng, wén yǒu yōu bō luó huā, mù suǒ wèi jiàn. tiān bǎo jǐng shēn suì, cān tiǎn dà lǐ píng shì, shè jiān chá yù shǐ, liàn yī xī běi tíng dù zhī fù shǐ. zì gōng duō xiá, nǎi dāo fǔ tíng nèi, zāi shù zhǒng yào, wèi shān záo chí. pó suō hū qí jiān, zú yǐ jì ào. jiāo hé xiǎo lì yǒu xiàn cǐ huā zhě, yún dé zhī yú tiān shān zhī nán. qí zhuàng yì yú zhòng cǎo, shì lóng zōng rú guān biàn. yí rán shàng sǒng, shēng bù bàng yǐn, zǎn huā zhōng zhé, pián yè wài bāo, yì xiāng téng fēng, xiù sè mèi jǐng. yīn shǎng ér tàn yuē, ěr bù shēng yú zhōng tǔ, pì zài xiá yì, shǐ mǔ dān jià zhòng, fú róng yù gāo, xī zāi! fū tiān dì wú sī, yīn yáng wú piān, gè suì qí shēng, zì wù jué xìng, qǐ yǐ piān dì ér bù shēng hū, qǐ yǐ wú rén ér bù fāng hū? shì cǐ huā bù zāo xiǎo lì, zhōng wěi zhū shān gǔ, yì hé yì huái cái zhī shì, wèi huì míng zhǔ, bìn yú lín sǒu xié! yīn gǎn ér wèi gē, gē yuē: bái shān nán, chì shān běi. qí jiān yǒu huā rén bù shí, lǜ jīng bì yè hǎo yán sè. yè liù bàn, huā jiǔ fáng. yè yǎn cháo kāi duō yì xiāng, hé bù shēng bǐ zhōng guó xī shēng xī fāng. yí gēn zài tíng, mèi wǒ gōng táng. chǐ yǔ zhòng cǎo zhī wéi wǔ, hé tíng tíng ér dú fāng. hé bù wéi rén zhī suǒ shǎng xī, shēn shān qióng gǔ wěi yán shuāng. wú qiè bēi yáng guān dào lù cháng, céng bù dé xiàn yú jūn wáng.