《无闷 听蛙声，悄然赋此解》
朝代:清代
作者： 易顺鼎
全文:
星闪浓青，风晕浅黄，山影层层压重。正一片池塘，暝层摇动。
木杪镫痕绿处，怕此夜、高楼难成梦。阑坐久，替谁唤起，嫩凉相送。
篱空。答幽讽。记月黑江南，悄无人共。又听到、蛮村水田新种。
暗里催春去也，算未抵、花前鹃声痛。能几日，过了清明，梅雨涨天无缝。
拼音:
xīng shǎn nóng qīng, fēng yūn qiǎn huáng, shān yǐng céng céng yā zhòng. zhèng yī piàn chí táng, míng céng yáo dòng. mù miǎo dèng hén lǜ chù, pà cǐ yè gāo lóu nán chéng mèng. lán zuò jiǔ, tì shuí huàn qǐ, nèn liáng xiāng sòng. lí kōng. dá yōu fěng. jì yuè hēi jiāng nán, qiāo wú rén gòng. yòu tīng dào mán cūn shuǐ tián xīn zhǒng. àn lǐ cuī chūn qù yě, suàn wèi dǐ huā qián juān shēng tòng. néng jǐ rì, guò le qīng míng, méi yǔ zhǎng tiān wú fèng.