《琐窗寒 寓斋闻落木》
朝代:清代
作者： 陈洵
全文:
甓藓雕霜，檐萝扫月，叶吹重听。匆匆梦转，改尽绿阴门径。
掩残书、错翻堕红，旧情未了芳题省。又石阑几片，如何不护，唱蝉凄冷。
愁凝。秋天迥。但野水荒沟，故寒新暝。空山自好，未与宫槐同咏。
想江湖、摇落正多，雁声不到宵更永。最妨他、白发孤篷，怨入渔灯檠。
拼音:
pì xiǎn diāo shuāng, yán luó sǎo yuè, yè chuī zhòng tīng. cōng cōng mèng zhuǎn, gǎi jǐn lǜ yīn mén jìng. yǎn cán shū cuò fān duò hóng, jiù qíng wèi liǎo fāng tí shěng. yòu shí lán jǐ piàn, rú hé bù hù, chàng chán qī lěng. chóu níng. qiū tiān jiǒng. dàn yě shuǐ huāng gōu, gù hán xīn míng. kōng shān zì hào, wèi yǔ gōng huái tóng yǒng. xiǎng jiāng hú yáo luò zhèng duō, yàn shēng bú dào xiāo gèng yǒng. zuì fáng tā bái fà gū péng, yuàn rù yú dēng qíng.