朝代:清代
作者： 周龙藻
全文:
康熙二十三年冬，翠华拂天来江东。时巡钜典废已久，郡国始识虞周风。
圣明御宇忧赤子，疾苦历历彻九重。岂惟顿递罢骚绎，耕敛在目常忡忡。
三吴一隅傍湖海，水潦间岁惊尧洚。涂泥厥土赋下上，其后百倍于域中。
哀此泽国凋疲地，征求旁午烦大农。上供强半竭脑髓，督责返谓财赋充。
是时持节有汤父，入告实与皇心同。度支经费关军国，不得骤免租调庸。
丁卯建丑月初吉，恩纶浩荡颁紫宫。科徭累累许现放，白骨起肉流膏洪。
欢声如雷喜气遍，吾皇犹欲哀其穷。常闻五载乃一狩，盛世盛事忽两逢。
銮舆初入淮南境，蔀屋早已回宸聪。非常之泽古难再，至今独叹吴民蒙。
旧逋新欠悉湔洗，覆冒直比天穹崇。尚憾汤父死未睹，喜极下泪双眼红。
贱臣手捧黄纸诏，有口愿祝齐华封。矢诗岂敢备国雅，讴歌田野随儿童。
拼音:
kāng xī èr shí sān nián dōng, cuì huá fú tiān lái jiāng dōng. shí xún jù diǎn fèi yǐ jiǔ, jùn guó shǐ shí yú zhōu fēng. shèng míng yù yǔ yōu chì zǐ, jí kǔ lì lì chè jiǔ zhòng. qǐ wéi dùn dì bà sāo yì, gēng liǎn zài mù cháng chōng chōng. sān wú yī yú bàng hú hǎi, shuǐ lǎo jiān suì jīng yáo jiàng. tú ní jué tǔ fù xià shàng, qí hòu bǎi bèi yú yù zhōng. āi cǐ zé guó diāo pí dì, zhēng qiú páng wǔ fán dà nóng. shàng gòng qiáng bàn jié nǎo suǐ, dū zé fǎn wèi cái fù chōng. shì shí chí jié yǒu tāng fù, rù gào shí yǔ huáng xīn tóng. dù zhī jīng fèi guān jūn guó, bù dé zhòu miǎn zū diào yōng. dīng mǎo jiàn chǒu yuè chū jí, ēn lún hào dàng bān zǐ gōng. kē yáo lěi lěi xǔ xiàn fàng, bái gǔ qǐ ròu liú gāo hóng. huān shēng rú léi xǐ qì biàn, wú huáng yóu yù āi qí qióng. cháng wén wǔ zài nǎi yī shòu, shèng shì shèng shì hū liǎng féng. luán yú chū rù huái nán jìng, bù wū zǎo yǐ huí chén cōng. fēi cháng zhī zé gǔ nán zài, zhì jīn dú tàn wú mín méng. jiù bū xīn qiàn xī jiān xǐ, fù mào zhí bǐ tiān qióng chóng. shàng hàn tāng fù sǐ wèi dǔ, xǐ jí xià lèi shuāng yǎn hóng. jiàn chén shǒu pěng huáng zhǐ zhào, yǒu kǒu yuàn zhù qí huá fēng. shǐ shī qǐ gǎn bèi guó yǎ, ōu gē tián yě suí ér tóng.