朝代:清代
作者： 宗稷辰
全文:
金天豁西爽，浩浩郁空翠。文肖清明姿，实?炎汉世。
郭香察蔡书，延熹八年事。是名华岳碑，海内本存二。
全者宋漫堂，者王无异。冬心为合模，神物乃一致。
未徵玉虹刻，欣见稽留字。想其运笔飞，挥洒出灵气。
突如蛟龙跃，赫名风雨至。离披袅藤萝，横扫逞锋势。
黑疑偃松状，自得垩帚意。近楷并近草，更忘作分隶。
双钩既远胜，重镌翻不逮。半璧落秋盦，残芬剩巾笥。
谁谓金司农，乃逢李都尉。帖同传砚重，珍比藏经遗。
到眼足称福，餍心乍知昧。书此豹斑余，聊以当题识。
拼音:
jīn tiān huō xī shuǎng, hào hào yù kōng cuì. wén xiào qīng míng zī, shí? yán hàn shì. guō xiāng chá cài shū, yán xī bā nián shì. shì míng huá yuè bēi, hǎi nèi běn cún èr. quán zhě sòng màn táng, zhě wáng wú yì. dōng xīn wèi hé mó, shén wù nǎi yī zhì. wèi zhēng yù hóng kè, xīn jiàn jī liú zì. xiǎng qí yùn bǐ fēi, huī sǎ chū líng qì. tū rú jiāo lóng yuè, hè míng fēng yǔ zhì. lí pī niǎo téng luó, héng sǎo chěng fēng shì. hēi yí yǎn sōng zhuàng, zì dé è zhǒu yì. jìn kǎi bìng jìn cǎo, gèng wàng zuò fēn lì. shuāng gōu jì yuǎn shèng, zhòng juān fān bù dǎi. bàn bì luò qiū ān, cán fēn shèng jīn sì. shuí wèi jīn sī nóng, nǎi féng lǐ dū wèi. tiē tóng chuán yàn zhòng, zhēn bǐ cáng jīng yí. dào yǎn zú chēng fú, yàn xīn zhà zhī mèi. shū cǐ bào bān yú, liáo yǐ dāng tí shí.