朝代:明代
作者： 郭之奇
全文:
出门但许前山觌，冬山冬树何历历。绿霭犹凭炎土飞，霜英每向朝林涤。
峰峦相澹入凄深，物象分幽自窈寂。寥寥人外坐寒空，一抹孤光来四壁。
耳目之前置壑丘，襟怀几受烟霞沥。人日依山人有邻，山日依人山岂逖。
山近山遥云在中，看云有泪为谁滴。黄昏独畏鸟啼声，薄暮愁闻牛背笛。
举目斜阳西岫趯，当头新月疑堪摘。月在人间那可同，归掩柴扉从梦觅。
拼音:
chū mén dàn xǔ qián shān dí, dōng shān dōng shù hé lì lì. lǜ ǎi yóu píng yán tǔ fēi, shuāng yīng měi xiàng cháo lín dí. fēng luán xiāng dàn rù qī shēn, wù xiàng fēn yōu zì yǎo jì. liáo liáo rén wài zuò hán kōng, yī mǒ gū guāng lái sì bì. ěr mù zhī qián zhì hè qiū, jīn huái jǐ shòu yān xiá lì. rén rì yī shān rén yǒu lín, shān rì yī rén shān qǐ tì. shān jìn shān yáo yún zài zhōng, kàn yún yǒu lèi wèi shuí dī. huáng hūn dú wèi niǎo tí shēng, bó mù chóu wén niú bèi dí. jǔ mù xié yáng xī xiù tì, dāng tóu xīn yuè yí kān zhāi. yuè zài rén jiān nà kě tóng, guī yǎn chái fēi cóng mèng mì.