朝代:明代
作者： 王世贞
全文:
为善无近名，不见古人，逊天下躬耕。逃之渭水，洗耳见轻。
又言为恶无近刑，不见古人，佯狂漆身。清质浊文，卒称逸民。
桓文假仁，乃霸四海。盗蹠脯肝，以牖下死。乾坤失信，刚柔安纪。
五星背躔，焉所照理。我欲为善，善不可为。我欲为恶，恶非所知。
刑名之间，余其庶而。何以导之，仪狄我师。栖山得玉，将刖而足。
泅海得珠，将剖而肉。不如种田亩，得秫与粟。家蓄五母鸡，二母彘。
一日一饱，三日一醉。出则止野，归则止舍。不知有天，无论在地。
东邻送丧，西邻生儿。寒暑为垆，风雨鼓之。销冶红颜，以就衰羸。
旷视今古，曷如蜉蝣。智者亡何，聊以不忧。王孙达生，厥师庄周。
庄周怖死，抑孰与俦。
拼音:
wéi shàn wú jìn míng, bú jiàn gǔ rén, xùn tiān xià gōng gēng. táo zhī wèi shuǐ, xǐ ěr jiàn qīng. yòu yán wèi è wú jìn xíng, bú jiàn gǔ rén, yáng kuáng qī shēn. qīng zhì zhuó wén, zú chēng yì mín. huán wén jiǎ rén, nǎi bà sì hǎi. dào zhí pú gān, yǐ yǒu xià sǐ. qián kūn shī xìn, gāng róu ān jì. wǔ xīng bèi chán, yān suǒ zhào lǐ. wǒ yù wéi shàn, shàn bù kě wèi. wǒ yù wèi è, è fēi suǒ zhī. xíng míng zhī jiān, yú qí shù ér. hé yǐ dǎo zhī, yí dí wǒ shī. qī shān dé yù, jiāng yuè ér zú. qiú hǎi dé zhū, jiāng pōu ér ròu. bù rú zhòng tián mǔ, dé shú yǔ sù. jiā xù wǔ mǔ jī, èr mǔ zhì. yī rì yī bǎo, sān rì yī zuì. chū zé zhǐ yě, guī zé zhǐ shě. bù zhī yǒu tiān, wú lùn zài dì. dōng lín sòng sàng, xī lín shēng ér. hán shǔ wèi lú, fēng yǔ gǔ zhī. xiāo yě hóng yán, yǐ jiù shuāi léi. kuàng shì jīn gǔ, hé rú fú yóu. zhì zhě wáng hé, liáo yǐ bù yōu. wáng sūn dá shēng, jué shī zhuāng zhōu. zhuāng zhōu bù sǐ, yì shú yǔ chóu.