《自述》
朝代:明代
作者: 唐顺之
全文:
避人不敢厌高深,逃影何如学息阴。楚客又成蕉鹿梦,漆园未了是非心。
纷纷世事看花发,默默天机听鸟吟。可笑维摩真病在,无言说处是金针。
拼音:
bì rén bù gǎn yàn gāo shēn, táo yǐng hé rú xué xī yīn. chǔ kè yòu chéng jiāo lù mèng, qī yuán wèi liǎo shì fēi xīn. fēn fēn shì shì kàn huā fā, mò mò tiān jī tīng niǎo yín. kě xiào wéi mó zhēn bìng zài, wú yán shuō chù shì jīn zhēn.