石碏谏宠州吁古诗赏析

朝代:先秦

作者： 左丘明

全文:

　　卫庄公娶于齐东宫得臣之妹，曰庄姜。美而无子，卫人所为赋《硕人》也。又娶于陈，曰厉妫。生孝伯，蚤死。其娣戴妫生桓公，庄姜以为己子。

　　公子州吁，嬖人之子也。有宠而好兵，公弗禁，庄姜恶之。

　　石碏谏曰：“臣闻爱子，教之以义方，弗纳于邪。骄奢淫佚，所自邪也。四者之来，宠禄过也。将立州吁，乃定之矣；若犹未也，阶之为祸。夫宠而不骄，骄而能降，降而不憾，憾而能眕者，鲜矣。且夫贱妨贵，少陵长，远间亲，新间旧，小加大，淫破义，所谓六逆也。君义，臣行，父慈，子孝，兄爱，弟敬，所谓六顺也。去顺效逆，所以速祸也。君人者，将祸是[通“事”]务去，而速之，无乃不可乎？”弗听。

　　其子厚与州吁游，禁之，不可。桓公立，乃老。

拼音:

wèi zhuāng gōng qǔ yú qí dōng gōng dé chén zhī mèi, yuē zhuāng jiāng. měi ér wú zi, wèi rén suǒ wéi fù shuò rén yě. yòu qǔ yú chén, yuē lì guī. shēng xiào bó, zǎo sǐ. qí dì dài guī shēng huán gōng, zhuāng jiāng yǐ wéi jǐ zi. gōng zǐ zhōu xū, bì rén zhī zǐ yě. yǒu chǒng ér hǎo bīng, gōng fú jìn, zhuāng jiāng è zhī. shí què jiàn yuē: chén wén ài zǐ, jiào zhī yǐ yì fāng, fú nà yú xié. jiāo shē yín yì, suǒ zì xié yě. sì zhě zhī lái, chǒng lù guò yě. jiāng lì zhōu xū, nǎi dìng zhī yǐ ruò yóu wèi yě, jiē zhī wèi huò. fū chǒng ér bù jiāo, jiāo ér néng jiàng, jiàng ér bù hàn, hàn ér néng zhěn zhě, xiān yǐ. qiě fú jiàn fáng guì, shǎo líng zhǎng, yuǎn jiān qīn, xīn jiān jiù, xiǎo jiā dà, yín pò yì, suǒ wèi liù nì yě. jūn yì, chén xíng, fù cí, zi xiào, xiōng ài, dì jìng, suǒ wèi liù shùn yě. qù shùn xiào nì, suǒ yǐ sù huò yě. jūn rén zhě, jiāng huò shì tōng shì wù qù, ér sù zhī, wú nǎi bù kě hū? fú tīng. qí zi hòu yǔ zhōu xū yóu, jìn zhī, bù kě. huán gōng lì, nǎi lǎo.