朝代:明代
作者： 王鏊
全文:
好水好山吾已渎，况值秋风橘林绿。南来十日秋北辕，不语岑岑怨林木。
使人行处何所为，廪人继粟庖人肉。蓬窗阒寂却成愁，恰似苏子居无竹。
其间文史岂不翻，无味纷纷成故牍。家山回首频入梦，欲去未能惭薄禄。
德州城下斜月昏，万里河来失平陆。舟中夜静闻吴音，惊问谁欤曰南牧。
心期乃是夙所亲，倒屣过从忘仆仆。联舟会晤迭主宾，百里风帆岸相逐。
自移画省大江西，恺悌民间歌旱麓。公馀亦不废吟哦，历历诗书载其腹。
高词往往逼古人，叉手而成如构宿。往年赠我石兰篇，每向荆溪望林屋。
谓言他日片帆过，便风径访愚公谷。世情多厌屈原醒，宦路尤欺魏其秃。
多君佳句屡见投，过望平生非所卜。天津桥下水留人，去住人生有迟速。
回思联舰那可再，食野呦呦怨鸣鹿。夕阳沽水丁字流，白草茫茫人去独。
拼音:
hǎo shuǐ hǎo shān wú yǐ dú, kuàng zhí qiū fēng jú lín lǜ. nán lái shí rì qiū běi yuán, bù yǔ cén cén yuàn lín mù. shǐ rén xíng chǔ hé suǒ wéi, lǐn rén jì sù páo rén ròu. péng chuāng qù jì què chéng chóu, qià sì sū zǐ jū wú zhú. qí jiān wén shǐ qǐ bù fān, wú wèi fēn fēn chéng gù dú. jiā shān huí shǒu pín rù mèng, yù qù wèi néng cán báo lù. dé zhōu chéng xià xié yuè hūn, wàn lǐ hé lái shī píng lù. zhōu zhōng yè jìng wén wú yīn, jīng wèn shuí yú yuē nán mù. xīn qī nǎi shì sù suǒ qīn, dào xǐ guò cóng wàng pú pú. lián zhōu huì wù dié zhǔ bīn, bǎi lǐ fēng fān àn xiāng zhú. zì yí huà shěng dà jiāng xī, kǎi tì mín jiān gē hàn lù. gōng yú yì bù fèi yín é, lì lì shī shū zài qí fù. gāo cí wǎng wǎng bī gǔ rén, chā shǒu ér chéng rú gòu sù. wǎng nián zèng wǒ shí lán piān, měi xiàng jīng xī wàng lín wū. wèi yán tā rì piàn fān guò, biàn fēng jìng fǎng yú gōng gǔ. shì qíng duō yàn qū yuán xǐng, huàn lù yóu qī wèi qí tū. duō jūn jiā jù lǚ jiàn tóu, guò wàng píng shēng fēi suǒ bo. tiān jīn qiáo xià shuǐ liú rén, qù zhù rén shēng yǒu chí sù. huí sī lián jiàn nà kě zài, shí yě yōu yōu yuàn míng lù. xī yáng gū shuǐ dīng zì liú, bái cǎo máng máng rén qù dú.