《钟吾行》
朝代:明代
作者： 郑善夫
全文:
皑霜凛凛颓杨柳，钟吾驿前白狐走。山东虎穴已尽除，淮北人烟亦何有。
自从天狼犯东斗，杀掠如山如拉朽。四溟兵气寂不扬，纵有城隍谁则守。
黄河无梁苇可渡，曷不去此甘为虏。就中一室三十口，那得孤儿应门户。
投生避死谁不知，钟吾令长实主之。
拼音:
ái shuāng lǐn lǐn tuí yáng liǔ, zhōng wú yì qián bái hú zǒu. shān dōng hǔ xué yǐ jǐn chú, huái běi rén yān yì hé yǒu. zì cóng tiān láng fàn dōng dòu, shā lüě rú shān rú lā xiǔ. sì míng bīng qì jì bù yáng, zòng yǒu chéng huáng shuí zé shǒu. huáng hé wú liáng wěi kě dù, hé bù qù cǐ gān wèi lǔ. jiù zhōng yī shì sān shí kǒu, nà de gū ér yìng mén hù. tóu shēng bì sǐ shuí bù zhī, zhōng wú lìng zhǎng shí zhǔ zhī.