朝代:唐代
作者： 颜真卿
全文:
维乾元元年，岁戊戌，九月，庚午朔，三日壬申，第十三叔，银青光禄大夫，使持节，蒲州诸军事，蒲州刺史，上轻车都尉，丹扬县开国侯真卿，以清酌庶羞祭于亡侄赠赞善大夫季明之灵曰：惟尔挺生，夙标幼德。宗庙瑚琏，阶庭兰玉。每慰人心，方期戬谷。何图逆贼闲衅，称兵犯顺。尔父竭诚，常山作郡。余时受命，亦在平原。仁兄爱我，俾尔传言。尔既归止，爰开土门。土门既开，凶威大蹙。贼臣不救，孤城围逼。父陷子死，巢倾卵覆。天不悔祸，谁为荼毒？念尔遘残，百身何赎？呜呼哀哉！吾承天泽，移牧河关。泉明比者，再陷常山。携尔首衬，及兹同还。抚念摧切，震悼心颜。方俟远日，卜尔幽宅。魂而有知，无嗟久客。呜呼哀哉！尚飨。
拼音:
wéi qián yuán yuán nián, suì wù xū, jiǔ yuè, gēng wǔ shuò, sān rì rén shēn, dì shí sān shū, yín qīng guāng lù dài fu, shǐ chí jié, pú zhōu zhū jūn shì, pú zhōu cì shǐ, shàng qīng chē dū wèi, dān yáng xiàn kāi guó hóu zhēn qīng, yǐ qīng zhuó shù xiū jì yú wáng zhí zèng zàn shàn dài fū jì míng zhī líng yuē: wéi ěr tǐng shēng, sù biāo yòu dé. zōng miào hú liǎn, jiē tíng lán yù. měi wèi rén xīn, fāng qī jiǎn gǔ. hé tú nì zéi xián xìn, chēng bīng fàn shùn. ěr fù jié chéng, cháng shān zuò jùn. yú shí shòu mìng, yì zài píng yuán. rén xiōng ài wǒ, bǐ ěr chuán yán. ěr jì guī zhǐ, yuán kāi tǔ mén. tǔ mén jì kāi, xiōng wēi dà cù. zéi chén bù jiù, gū chéng wéi bī. fù xiàn zi sǐ, cháo qīng luǎn fù. tiān bù huǐ huò, shuí wèi tú dú? niàn ěr gòu cán, bǎi shēn hé shú? wū hū āi zāi! wú chéng tiān zé, yí mù hé guān. quán míng bǐ zhě, zài xiàn cháng shān. xié ěr shǒu chèn, jí zī tóng hái. fǔ niàn cuī qiè, zhèn dào xīn yán. fāng qí yuǎn rì, bo ěr yōu zhái. hún ér yǒu zhī, wú jiē jiǔ kè. wū hū āi zāi! shàng xiǎng.