朝代:元代
作者： 许有壬
全文:
人间尘土何地无，道人自爱居江湖。江湖佳处写不尽，且复想像陈其觕。
有舟如叶君勿笑，气象乃欲吞堪舆。四时风景皆可乐，岁晚独与天游俱。
青山昨夜忽遁去，万象一色涵冰壶。眼界疑堕清虚府，心境直造鸿荒初。
道人箕踞受奇供，但讶光怪生籧篨。霜筠露箨政不俗，更欲缘饰为琼琚。
湘江清碧俯见底，岳麓倒影寒萦纡。兴来不省有物我，短蓑独速歌吴歈。
可怜翠被秦复陶，但鼓忧患来攻驱。莫言雪尽篷遂废，敲雨承月仍相娱。
拼音:
rén jiān chén tǔ hé dì wú, dào rén zì ài jū jiāng hú. jiāng hú jiā chù xiě bù jìn, qiě fù xiǎng xiàng chén qí cū. yǒu zhōu rú yè jūn wù xiào, qì xiàng nǎi yù tūn kān yú. sì shí fēng jǐng jiē kě lè, suì wǎn dú yǔ tiān yóu jù. qīng shān zuó yè hū dùn qù, wàn xiàng yī sè hán bīng hú. yǎn jiè yí duò qīng xū fǔ, xīn jìng zhí zào hóng huāng chū. dào rén jī jù shòu qí gōng, dàn yà guāng guài shēng qú chú. shuāng yún lù tuò zhèng bù sú, gèng yù yuán shì wèi qióng jū. xiāng jiāng qīng bì fǔ jiàn dǐ, yuè lù dào yǐng hán yíng yū. xìng lái bù xǐng yǒu wù wǒ, duǎn suō dú sù gē wú yú. kě lián cuì bèi qín fù táo, dàn gǔ yōu huàn lái gōng qū. mò yán xuě jǐn péng suì fèi, qiāo yǔ chéng yuè réng xiāng yú.