朝代:元代
作者： 揭傒斯
全文:
小孤山前一回盼，苍然始识孤山面。隔江叠嶂开翠屏，绝壁浮云飘素练。
忆昔初蒙翰林聘，舣棹探奇不知倦。扪萝陟级至绝顶，目极神开气为变。
大江东汇彭蠡来，昼夜崩腾奔海甸。笳鼓遥闻日月动，帆樯忽度乾坤转。
舟人不识造物奇，但趣急趁南风便。早悟微官七载缚，底用区区厌贫贱。
深窗冷壁守编摩，何异扬雄困雕篆。重来胜地岁云暮，短景催人疾于箭。
天昏一火明山半，石底犹疑有雷电。彭郎矶下寒浪涌，坐客正说龙君传。
人生可喜还可怜，世事堪违不堪恋。明朝匡庐复入眼，虽有此境何由羡。
武城先生独好事，名山每恨游难遍。丰城客子无一钱，但当作诗乞如愿。
拼音:
xiǎo gū shān qián yī huí pàn, cāng rán shǐ shí gū shān miàn. gé jiāng dié zhàng kāi cuì píng, jué bì fú yún piāo sù liàn. yì xī chū méng hàn lín pìn, yǐ zhào tàn qí bù zhī juàn. mén luó zhì jí zhì jué dǐng, mù jí shén kāi qì wèi biàn. dà jiāng dōng huì péng lí lái, zhòu yè bēng téng bēn hǎi diān. jiā gǔ yáo wén rì yuè dòng, fān qiáng hū dù qián kūn zhuǎn. zhōu rén bù shí zào wù qí, dàn qù jí chèn nán fēng biàn. zǎo wù wēi guān qī zài fù, dǐ yòng qū qū yàn pín jiàn. shēn chuāng lěng bì shǒu biān mó, hé yì yáng xióng kùn diāo zhuàn. chóng lái shèng dì suì yún mù, duǎn jǐng cuī rén jí yú jiàn. tiān hūn yī huǒ míng shān bàn, shí dǐ yóu yí yǒu léi diàn. péng láng jī xià hán làng yǒng, zuò kè zhèng shuō lóng jūn chuán. rén shēng kě xǐ hái kě lián, shì shì kān wéi bù kān liàn. míng cháo kuāng lú fù rù yǎn, suī yǒu cǐ jìng hé yóu xiàn. wǔ chéng xiān shēng dú hǎo shì, míng shān měi hèn yóu nán biàn. fēng chéng kè zi wú yī qián, dàn dàng zuò shī qǐ rú yuàn.