朝代:元代
作者： 叶颙
全文:
中郎一绝爨下音，流水无思山无情。仲尼一为麟后尘，乾坤日月无光明。
圣贤自古多轗轲，吁嗟吾子难独鸣。青山虽贵何足钦，黑貂未敝君休惊。
片言不用脱屣去，富贵于我浮云轻。日饮一瓢岂予辱，日餐万钱非我荣。
进退于道苟无愧，对人何必面发赪。幸有浮蛆之桑落，为君斟酌平生诚。
幸有栖鸾之桐木，为君弹出无弦声。一弹石涧漱寒玉，再弹满耳松风清。
酒酣更鼓三五曲，鱼龙鼓舞波涛萦。男儿出处须磊落，肯同儿女徒营营。
麻鞋布衲见天子，谁能干谒公与卿。指踪利害谈世事，坐令海内皆升平。
不将归卧南山阴，荷衣未必输尘缨。青山绿野总旧物，白鸥玄鹤皆昔盟。
上饮千寻之涧瀑，下采百岁之春英。食之不饥复不老，永为终古天地精。
斯言虽鄙倘见听，便当尽决沧浪之水，洗净平生不朽无用之虚名。
拼音:
zhōng láng yī jué cuàn xià yīn, liú shuǐ wú sī shān wú qíng. zhòng ní yī wèi lín hòu chén, qián kūn rì yuè wú guāng míng. shèng xián zì gǔ duō kǎn kě, xū jiē wú zi nán dú míng. qīng shān suī guì hé zú qīn, hēi diāo wèi bì jūn xiū jīng. piàn yán bù yòng tuō xǐ qù, fù guì yú wǒ fú yún qīng. rì yǐn yī piáo qǐ yǔ rǔ, rì cān wàn qián fēi wǒ róng. jìn tuì yú dào gǒu wú kuì, duì rén hé bì miàn fā chēng. xìng yǒu fú qū zhī sāng luò, wèi jūn zhēn zhuó píng shēng chéng. xìng yǒu qī luán zhī tóng mù, wèi jūn tán chū wú xián shēng. yī dàn shí jiàn shù hán yù, zài dàn mǎn ěr sōng fēng qīng. jiǔ hān gēng gǔ sān wǔ qū, yú lóng gǔ wǔ bō tāo yíng. nán ér chū chù xū lěi luò, kěn tóng ér nǚ tú yíng yíng. má xié bù nà jiàn tiān zǐ, shuí néng gān yè gōng yǔ qīng. zhǐ zōng lì hài tán shì shì, zuò lìng hǎi nèi jiē shēng píng. bù jiāng guī wò nán shān yīn, hé yī wèi bì shū chén yīng. qīng shān lǜ yě zǒng jiù wù, bái ōu xuán hè jiē xī méng. shàng yǐn qiān xún zhī jiàn pù, xià cǎi bǎi suì zhī chūn yīng. shí zhī bù jī fù bù lǎo, yǒng wèi zhōng gǔ tiān dì jīng. sī yán suī bǐ tǎng jiàn tīng, biàn dāng jǐn jué cāng láng zhī shuǐ, xǐ jìng píng shēng bù xiǔ wú yòng zhī xū míng.