朝代:元代
作者： 关汉卿
全文:
闲争夺鼎沸了丽春园，欠排场不堪久恋。时间相敬爱，端的怎团圆？白没事教人笑，时人怨。
【驻马听】锦阵里争先，紧卷旗旛不再展；花营中挑战，劳拴意马与心猿。降书执写纳君前，唇枪舌剑难施展。参破脱空禅，早抽头索甚他人劝。
【乔牌儿】都将咱冷句口店，心儿里岂不嫌？屯门塞户衠刚剑，纸糊锹怎地展。
【天仙子】从今后，识破野狐涎。红粉无情，灾星不现。村酒酽野花浓，再不粘拈。当时话儿无应显，好事天悭。
【尾】料应也不得为姻眷。有了神前咒怨，为甚脚儿稀，尺紧的阳台路儿远。
拼音:
xián zhēng duó dǐng fèi le lì chūn yuán, qiàn pái chǎng bù kān jiǔ liàn. shí jiān xiāng jìng ài, duān dì zěn tuán yuán? bái méi shì jiào rén xiào, shí rén yuàn. zhù mǎ tīng jǐn zhèn lǐ zhēng xiān, jǐn juǎn qí fān bù zài zhǎn huā yíng zhōng tiǎo zhàn, láo shuān yì mǎ yǔ xīn yuán. jiàng shū zhí xiě nà jūn qián, chún qiāng shé jiàn nán shī zhǎn. cān pò tuō kōng chán, zǎo chōu tóu suǒ shén tā rén quàn. qiáo pái ér dōu jiāng zán lěng jù kǒu diàn, xīn ér lǐ qǐ bù xián? tún mén sāi hù zhūn gāng jiàn, zhǐ hú qiāo zěn dì zhǎn. tiān xiān zǐ cóng jīn hòu, shí pò yě hú xián. hóng fěn wú qíng, zāi xīng bù xiàn. cūn jiǔ yàn yě huā nóng, zài bù zhān niān. dāng shí huà ér wú yīng xiǎn, hǎo shì tiān qiān. wěi liào yīng yě bù dé wèi yīn juàn. yǒu le shén qián zhòu yuàn, wéi shèn jiǎo ér xī, chǐ jǐn de yáng tái lù ér yuǎn.