《洞仙歌 对梅》
朝代:元代
作者： 姚燧
全文:
疏枝冷蕊，腊前时初破。年后才多玉妃堕。问梅轩白发，寂对空株，期三百六十，谁同幽坐。孔方兄善幻，半幅溪藤，貌出缁尘素衣＊。当盛暑展图看，据失炎蒸，甚欲摘倾筐三个。又却被、旁人劝休休，怕他日盐羹，凤毛无和。
拼音:
shū zhī lěng ruǐ, là qián shí chū pò. nián hòu cái duō yù fēi duò. wèn méi xuān bái fà, jì duì kōng zhū, qī sān bǎi liù shí, shuí tóng yōu zuò. kǒng fāng xiōng shàn huàn, bàn fú xī téng, mào chū zī chén sù yī. dāng shèng shǔ zhǎn tú kàn, jù shī yán zhēng, shén yù zhāi qīng kuāng sān ge. yòu què bèi páng rén quàn xiū xiū, pà tā rì yán gēng, fèng máo wú hé.