《青玉案》
朝代:宋代
作者： 向滈
全文:
多情赋得相思分。便揽断、愁和闷。万种千般说不尽。吃他圈樻，被他拖逗，便佛也、须教恨。传消寄息无凭信。水远山遥怎生奔。梦也而今难得近。伊还知道，为伊成病，便死也、谁能问。
拼音:
duō qíng fù dé xiāng sī fēn. biàn lǎn duàn chóu hé mèn. wàn zhǒng qiān bān shuō bù jìn. chī tā quān kuì, bèi tā tuō dòu, biàn fú yě xū jiào hèn. chuán xiāo jì xī wú píng xìn. shuǐ yuǎn shān yáo zěn shēng bēn. mèng yě ér jīn nán de jìn. yī hái zhī dào, wèi yī chéng bìng, biàn sǐ yě shuí néng wèn.