《摊破江城子》
朝代:宋代
作者： 程垓
全文:
娟娟霜月又侵门。对黄昏。怯黄昏。愁把梅花，独自泛清尊。酒又难禁花又恼，漏声远，一更更，总断魂。
断魂。断魂。不堪闻。被半温。香半温。睡也睡也，睡不稳、谁与温存。只有床前、红独伴啼痕。一夜无眠连晓角，人瘦也，比梅花，瘦几分。
拼音:
juān juān shuāng yuè yòu qīn mén. duì huáng hūn. qiè huáng hūn. chóu bǎ méi huā, dú zì fàn qīng zūn. jiǔ yòu nán jìn huā yòu nǎo, lòu shēng yuǎn, yī gēng gèng, zǒng duàn hún. duàn hún. duàn hún. bù kān wén. bèi bàn wēn. xiāng bàn wēn. shuì yě shuì yě, shuì bù wěn shuí yǔ wēn cún. zhǐ yǒu chuáng qián hóng dú bàn tí hén. yī yè wú mián lián xiǎo jiǎo, rén shòu yě, bǐ méi huā, shòu jǐ fēn.