朝代:宋代
作者： 钟兴嗣
全文:
羯奴祸唐室，宗社已倾危。翠华幸西蜀，大物孰主持。
储君起灵武，事亦从权宜。人望既有属，奸孽就诛夷。
次山忧国切，闻此喜可知。归美颂君父，隐恶义当为。
涪翁仗正论，凛然寓刺规。指擿心中过，并及宫闱微。
兹用春秋法，肃宗其何词。曾无一半语，追咎元子非。
后来好事辈，往往互诋讥。或立党同意，或费解嘲诗。
识者具眼力，理解夫奚疑。盍观我宋朝，崖上中兴碑。
光尧再造绩，炳若日星垂。功成体天道，退处志莫移。
神器亲付授，嗣皇犹恳辞。数四不获命，黾勉祗受之。
饬躬备敬养，朝夕益孳孳。君不见帝典书之盛，端由揖逊基。
二圣尽慈孝，尧舜并驱驰。俯视于李唐，德业有醇疵。
惟馀尅复愿，天每靳其机。孙支继述责，未有易今时。
出兵吊遗黎，孰不迎王师。免使读颂者，怀愤徒伤悲。
拼音:
jié nú huò táng shì, zōng shè yǐ qīng wēi. cuì huá xìng xī shǔ, dà wù shú zhǔ chí. chǔ jūn qǐ líng wǔ, shì yì cóng quán yí. rén wàng jì yǒu shǔ, jiān niè jiù zhū yí. cì shān yōu guó qiè, wén cǐ xǐ kě zhī. guī měi sòng jūn fù, yǐn è yì dāng wèi. fú wēng zhàng zhèng lùn, lǐn rán yù cì guī. zhǐ tī xīn zhōng guò, bìng jí gōng wéi wēi. zī yòng chūn qiū fǎ, sù zōng qí hé cí. céng wú yī bàn yǔ, zhuī jiù yuán zǐ fēi. hòu lái hǎo shì bèi, wǎng wǎng hù dǐ jī. huò lì dǎng tóng yì, huò fèi jiě cháo shī. shí zhě jù yǎn lì, lǐ jiě fū xī yí. hé guān wǒ sòng cháo, yá shàng zhōng xīng bēi. guāng yáo zài zào jī, bǐng ruò rì xīng chuí. gōng chéng tǐ tiān dào, tuì chù zhì mò yí. shén qì qīn fù shòu, sì huáng yóu kěn cí. shù sì bù huò mìng, mǐn miǎn zhī shòu zhī. chì gōng bèi jìng yǎng, zhāo xī yì zī zī. jūn bú jiàn dì diǎn shū zhī shèng, duān yóu yī xùn jī. èr shèng jǐn cí xiào, yáo shùn bìng qū chí. fǔ shì yú lǐ táng, dé yè yǒu chún cī. wéi yú kè fù yuàn, tiān měi jìn qí jī. sūn zhī jì shù zé, wèi yǒu yì jīn shí. chū bīng diào yí lí, shú bù yíng wáng shī. miǎn shǐ dú sòng zhě, huái fèn tú shāng bēi.