朝代:唐代
作者： 元结
全文:
天下昔无事，僻居养愚钝。山野性所安，熙然自全顺。
忽逢暴兵起，闾巷见军阵。将家瀛海滨，自弃同刍粪。
往在乾元初，圣人启休运。公车诣魏阙，天子垂清问。
敢诵王者箴，亦献当时论。朝廷爱方直，明主嘉忠信。
屡授不次官，曾与专征印。兵家未曾学，荣利非所徇。
偶得凶丑降，功劳愧方寸。尔来将四岁，惭耻言可尽。
请取冤者辞，为吾忝官引。冤辞何者苦，万邑馀灰烬。
冤辞何者悲，生人尽锋刃。冤辞何者甚，力役遇劳困。
冤辞何者深，孤弱亦哀恨。无谋救冤者，禄位安可近。
而可爱轩裳，其心又干进。此言非所戒，此言敢贻训。
实欲辞无能，归耕守吾分。
拼音:
tiān xià xī wú shì, pì jū yǎng yú dùn. shān yě xìng suǒ ān, xī rán zì quán shùn. hū féng bào bīng qǐ, lǘ xiàng jiàn jūn zhèn. jiāng jiā yíng hǎi bīn, zì qì tóng chú fèn. wǎng zài qián yuán chū, shèng rén qǐ xiū yùn. gōng chē yì wèi quē, tiān zǐ chuí qīng wèn. gǎn sòng wáng zhě zhēn, yì xiàn dāng shí lùn. cháo tíng ài fāng zhí, míng zhǔ jiā zhōng xìn. lǚ shòu bù cì guān, céng yǔ zhuān zhēng yìn. bīng jiā wèi zēng xué, róng lì fēi suǒ xùn. ǒu dé xiōng chǒu jiàng, gōng láo kuì fāng cùn. ěr lái jiāng sì suì, cán chǐ yán kě jǐn. qǐng qǔ yuān zhě cí, wèi wú tiǎn guān yǐn. yuān cí hé zhě kǔ, wàn yì yú huī jìn. yuān cí hé zhě bēi, shēng rén jǐn fēng rèn. yuān cí hé zhě shén, lì yì yù láo kùn. yuān cí hé zhě shēn, gū ruò yì āi hèn. wú móu jiù yuān zhě, lù wèi ān kě jìn. ér kě ài xuān shang, qí xīn yòu gàn jìn. cǐ yán fēi suǒ jiè, cǐ yán gǎn yí xùn. shí yù cí wú néng, guī gēng shǒu wú fēn.