朝代:明代
作者： 王世贞
全文:
清微大赤天，往往多阙职。欲铸人间人，去充蕊珠伯。
昙师诞先登，余乃甘旧谪。七载犹滞淫，三环同弃掷。
幸逢喻少君，喜气满大宅。银海湛澄波，玉池漱灵液。
倾盖若古欢，披襟庆新得。自云少无赖，陆博恣酒色。
行尸鲜生望，立骨怆期迫。偶从衡岳归，乍迷襄城迹。
道逢二仙长，不饮亦不食。揖我雾露中，栖我石崖侧。
蹲鸱喂我饥，苍藓分我席。夜分仍见怜，软语相慰藉。
玄牝岂异门，谷神有真的。一气皎指南，众星皆拱北。
始若晋阳甲，祛除靖肘腋。继如时雨师，九有咸荡涤。
铁鼓以次开，金轮长不息。坎离本天媾，任督宁二脉。
九宫渐充盈，百体各轻适。何必守庚申，然后蠲死籍。
余意了不疑，三宿而自获。方欣顺风拜，忽杳凌空舄。
邂逅成暌违，仓皇悸心魄。叶叶云四起，亭亭鹤一只。
宛宛武陵红，迢迢洞庭碧。君担日月行，遗余天地塞。
前因已小露，后果莫轻悉。大道故不私，元机帝深惜。
拼音:
qīng wēi dà chì tiān, wǎng wǎng duō quē zhí. yù zhù rén jiān rén, qù chōng ruǐ zhū bó. tán shī dàn xiān dēng, yú nǎi gān jiù zhé. qī zài yóu zhì yín, sān huán tóng qì zhì. xìng féng yù shǎo jūn, xǐ qì mǎn dà zhái. yín hǎi zhàn chéng bō, yù chí shù líng yè. qīng gài ruò gǔ huān, pī jīn qìng xīn dé. zì yún shǎo wú lài, lù bó zì jiǔ sè. xíng shī xiān shēng wàng, lì gǔ chuàng qī pò. ǒu cóng héng yuè guī, zhà mí xiāng chéng jī. dào féng èr xiān cháng, bù yǐn yì bù shí. yī wǒ wù lù zhōng, qī wǒ shí yá cè. dūn chī wèi wǒ jī, cāng xiǎn fēn wǒ xí. yè fēn réng jiàn lián, ruǎn yǔ xiāng wèi jiè. xuán pìn qǐ yì mén, gǔ shén yǒu zhēn de. yī qì jiǎo zhǐ nán, zhòng xīng jiē gǒng běi. shǐ ruò jìn yáng jiǎ, qū chú jìng zhǒu yè. jì rú shí yǔ shī, jiǔ yǒu xián dàng dí. tiě gǔ yǐ cì kāi, jīn lún zhǎng bù xī. kǎn lí běn tiān gòu, rèn dū níng èr mài. jiǔ gōng jiàn chōng yíng, bǎi tǐ gè qīng shì. hé bì shǒu gēng shēn, rán hòu juān sǐ jí. yú yì liǎo bù yí, sān sù ér zì huò. fāng xīn shùn fēng bài, hū yǎo líng kōng xì. xiè hòu chéng kuí wéi, cāng huáng jì xīn pò. yè yè yún sì qǐ, tíng tíng hè yì zhī. wǎn wǎn wǔ líng hóng, tiáo tiáo dòng tíng bì. jūn dān rì yuè xíng, yí yú tiān dì sāi. qián yīn yǐ xiǎo lù, hòu guǒ mò qīng xī. dà dào gù bù sī, yuán jī dì shēn xī.