《春山八事 其一 春草》
朝代:明代
作者： 郭之奇
全文:
空山无可言，寻幽春已半。羁怀积数峰，颇受春光乱。
离群自何日，于兹独永叹。所叹春与人，空山同聚散。
山静人亦閒，聊复临高看。阴晴众壑分，万象殊昏旦。
飞岚无定容，芳草弥其断。轻风草际飏，苍烟成一段。
初日破迷离，浥露疑珠贯。青皋一带浮，绿树千条绊。
问尔何色香，曾是古人玩。即此见遥心，永作春山幔。
拼音:
kōng shān wú kě yán, xún yōu chūn yǐ bàn. jī huái jī shù fēng, pō shòu chūn guāng luàn. lí qún zì hé rì, yú zī dú yǒng tàn. suǒ tàn chūn yú rén, kōng shān tóng jù sàn. shān jìng rén yì xián, liáo fù lín gāo kàn. yīn qíng zhòng hè fēn, wàn xiàng shū hūn dàn. fēi lán wú dìng róng, fāng cǎo mí qí duàn. qīng fēng cǎo jì yáng, cāng yān chéng yī duàn. chū rì pò mí lí, yì lù yí zhū guàn. qīng gāo yí dài fú, lǜ shù qiān tiáo bàn. wèn ěr hé sè xiāng, céng shì gǔ rén wán. jí cǐ jiàn yáo xīn, yǒng zuò chūn shān màn.