《胡无人四首 其一 念汉武雄才及卫霍远略》
朝代:明代
作者： 郭之奇
全文:
龙塞迢迢界豕狼，狼居山下书牛羊。自从鸣镝誇风雨，岂念天兵似日霜。
将军始携古贤入，票姚仍选轻骑集。已过祁连胡畜衰，既取焉支胡妇泣。
幕南王庭安在哉，天子北登单于台。单于台，未央阙，不悬胡头蓄胡发。
胡歌绿管配，胡舞白题斜。胡无人，汉一家。
拼音:
lóng sāi tiáo tiáo jiè shǐ láng, láng jū shān xià shū niú yáng. zì cóng míng dí kuā fēng yǔ, qǐ niàn tiān bīng shì rì shuāng. jiāng jūn shǐ xié gǔ xián rù, piào yáo réng xuǎn qīng qí jí. yǐ guò qí lián hú chù shuāi, jì qǔ yān zhī hú fù qì. mù nán wáng tíng ān zài zāi, tiān zǐ běi dēng chán yú tái. chán yú tái, wèi yāng quē, bù xuán hú tóu xù hú fā. hú gē lǜ guǎn pèi, hú wǔ bái tí xié. hú wú rén, hàn yī jiā.