朝代:唐代
作者： 李颀
全文:
小来好文耻学武，世上功名不解取。虽沾寸禄已后时，
徒欲出身事明主。柏梁赋诗不及宴，长楸走马谁相数。
敛迹俯眉心自甘，高歌击节声半苦。由是蹉跎一老夫，
养鸡牧豕东城隅。空歌汉代萧相国，肯事霍家冯子都。
徒尔当年声籍籍，滥作词林两京客。故人斗酒安陵桥，
黄鸟春风洛阳陌。吾家令弟才不羁，五言破的人共推。
兴来逸气如涛涌，千里长江归海时。别离短景何萧索，
佳句相思能间作。举头遥望鲁阳山，木叶纷纷向人落。
拼音:
xiǎo lái hǎo wén chǐ xué wǔ, shì shàng gōng míng bù jiě qǔ. suī zhān cùn lù yǐ hòu shí, tú yù chū shēn shì míng zhǔ. bǎi liáng fù shī bù jí yàn, zhǎng qiū zǒu mǎ shuí xiāng shù. liǎn jī fǔ méi xīn zì gān, gāo gē jī jié shēng bàn kǔ. yóu shì cuō tuó yī lǎo fū, yǎng jī mù shǐ dōng chéng yú. kōng gē hàn dài xiāo xiàng guó, kěn shì huò jiā féng zǐ dōu. tú ěr dāng nián shēng jí jí, làn zuò cí lín liǎng jīng kè. gù rén dǒu jiǔ ān líng qiáo, huáng niǎo chūn fēng luò yáng mò. wú jiā lìng dì cái bù jī, wǔ yán pò dì rén gòng tuī. xìng lái yì qì rú tāo yǒng, qiān lǐ cháng jiāng guī hǎi shí. bié lí duǎn jǐng hé xiāo suǒ, jiā jù xiāng sī néng jiàn zuò. jǔ tóu yáo wàng lǔ yáng shān, mù yè fēn fēn xiàng rén luò.