《满江红》
朝代:明代
作者： 刘基
全文:
风淡寒轻，又还是、清明时节。几处处、莓苔铺绣，碎红堆缬。
满树绿阴堪止渴，漫山黄雾松花发。背画阑、独立检韶华，闻啼鴂。
怀往事，空凄切；思不断，肠千结。想繁华一瞬，夕阳明灭。
玄武湖边杨柳月，鸡鸣埭上棠梨雪。到如今、何处觅遗踪，泉声咽。
拼音:
fēng dàn hán qīng, yòu hái shì qīng míng shí jié. jǐ chǔ chù méi tái pù xiù, suì hóng duī xié. mǎn shù lǜ yīn kān zhǐ kě, màn shān huáng wù sōng huā fā. bèi huà lán dú lì jiǎn sháo huá, wén tí jué. huái wǎng shì, kōng qī qiè sī bù duàn, cháng qiān jié. xiǎng fán huá yī shùn, xī yáng míng miè. xuán wǔ hú biān yáng liǔ yuè, jī míng dài shàng táng lí xuě. dào rú jīn hé chǔ mì yí zōng, quán shēng yàn.