朝代:明代
作者： 李东阳
全文:
我友中书君，十年抗师席。当时门下士，往往继科籍。
乔生西南来，竦如木初植。良材就斤斧，规矩应丈尺。
文场才弱冠，已破万人敌。而犹不自满，欿若字未识。
朅来过我堂，每语终日夕。谈诗辨格律，论字穷点画。
微言析豪芒，独诣超畛域。纷纷科举徒，未暇论与策。
古文时所弃，似子宁易得。吾生好讲学，久矣抱深默。
爱子方起予，胡为重行役。勖哉千里途，及此分阴惜。
少年岂可恃，我已非白晰。文章未足论，太上贵立德。
而师有严规，我语赘何益。
拼音:
wǒ yǒu zhōng shū jūn, shí nián kàng shī xí. dāng shí mén xià shì, wǎng wǎng jì kē jí. qiáo shēng xī nán lái, sǒng rú mù chū zhí. liáng cái jiù jīn fǔ, guī jǔ yīng zhàng chǐ. wén chǎng cái ruò guàn, yǐ pò wàn rén dí. ér yóu bù zì mǎn, kǎn ruò zì wèi shí. qiè lái guò wǒ táng, měi yǔ zhōng rì xī. tán shī biàn gé lǜ, lùn zì qióng diǎn huà. wēi yán xī háo máng, dú yì chāo zhěn yù. fēn fēn kē jǔ tú, wèi xiá lùn yǔ cè. gǔ wén shí suǒ qì, shì zi níng yì dé. wú shēng hǎo jiǎng xué, jiǔ yǐ bào shēn mò. ài zǐ fāng qǐ yǔ, hú wéi chóng xíng yì. xù zāi qiān lǐ tú, jí cǐ fēn yīn xī. shào nián qǐ kě shì, wǒ yǐ fēi bái xī. wén zhāng wèi zú lùn, tài shàng guì lì dé. ér shī yǒu yán guī, wǒ yǔ zhuì hé yì.