《静观楼成众山忽见》
朝代:明代
作者： 王鏊
全文:
山居尽日不见山，楼上山来自何处。中峰独立群峰随，头角森森出林树。
澄湖万顷从中来，浪捲三山欲飞去。得非奋迅从地出，无乃飞腾自天下。
我来楼上何所为，长日观山与山语。东风吹醉还吹醒，山自为宾我为主。
拼音:
shān jū jǐn rì bú jiàn shān, lóu shàng shān lái zì hé chǔ. zhōng fēng dú lì qún fēng suí, tóu jiǎo sēn sēn chū lín shù. chéng hú wàn qǐng cóng zhōng lái, làng juǎn sān shān yù fēi qù. dé fēi fèn xùn cóng dì chū, wú nǎi fēi téng zì tiān xià. wǒ lái lóu shàng hé suǒ wéi, cháng rì guān shān yǔ shān yǔ. dōng fēng chuī zuì hái chuī xǐng, shān zì wèi bīn wǒ wéi zhǔ.