朝代:明代
作者： 张宁
全文:
成化壬辰秋七月，海涛腾风石塘决。桑田夜变陆成川，一望边沙烟火绝。
青苗白屋随奔流，红颜皓首尸横丘。一身虽存六亲尽，至今乱骨无人收。
己午年来岁云愈，乙未严寒冰雪冱。无端申酉魃为殃，两度风涛迅如许。
河流作卤蝤蛑生，咸风著树枝条零。苗方秀实水将涸，丰稔不及荒年登。
今年夏月久不雨，清昼耘苗夜车水。可怜枵腹不支劳，近海膏腴半枯死。
虹蜺目断心焦劳，炎风吹云天宇高。谁知飓母肆狂虐，平地掇入钱塘潮。
溪腾谷沸雨川迸，城坏堤摧风转盛。大家浥漏小家漂，不顾田畴顾身命。
因思去岁初阳逢，雷轰电掣当严冬。如何六月忘溽暑，一雷不振翻为风。
崇朝极夜力不息，潜启蓬窗看天色。东方欲白西未明，可是龙王听河伯。
莫黑匪乌赤者孤，有子死父妻死夫。下车泣罪知何意，卿尹当思日月图。
拼音:
chéng huà rén chén qiū qī yuè, hǎi tāo téng fēng shí táng jué. sāng tián yè biàn lù chéng chuān, yī wàng biān shā yān huǒ jué. qīng miáo bái wū suí bēn liú, hóng yán hào shǒu shī héng qiū. yī shēn suī cún liù qīn jǐn, zhì jīn luàn gǔ wú rén shōu. jǐ wǔ nián lái suì yún yù, yǐ wèi yán hán bīng xuě hù. wú duān shēn yǒu bá wèi yāng, liǎng dù fēng tāo xùn rú xǔ. hé liú zuò lǔ yóu móu shēng, xián fēng zhe shù zhī tiáo líng. miáo fāng xiù shí shuǐ jiāng hé, fēng rěn bù jí huāng nián dēng. jīn nián xià yuè jiǔ bù yǔ, qīng zhòu yún miáo yè chē shuǐ. kě lián xiāo fù bù zhī láo, jìn hǎi gāo yú bàn kū sǐ. hóng ní mù duàn xīn jiāo láo, yán fēng chuī yún tiān yǔ gāo. shéi zhī jù mǔ sì kuáng nüè, píng dì duō rù qián táng cháo. xī téng gǔ fèi yǔ chuān bèng, chéng huài dī cuī fēng zhuǎn shèng. dà jiā yì lòu xiǎo jiā piào, bù gù tián chóu gù shēn mìng. yīn sī qù suì chū yáng féng, léi hōng diàn chè dāng yán dōng. rú hé liù yuè wàng rù shǔ, yī léi bù zhèn fān wèi fēng. chóng cháo jí yè lì bù xī, qián qǐ péng chuāng kàn tiān sè. dōng fāng yù bái xī wèi míng, kě shì lóng wáng tīng hé bó. mò hēi fěi wū chì zhě gū, yǒu zi sǐ fù qī sǐ fū. xià chē qì zuì zhī hé yì, qīng yǐn dāng sī rì yuè tú.