朝代:明代
作者： 张萱
全文:
今日苦雨昨苦雪，武阳古道行人绝。春光已送二月来，何事蛟冰犹未折。
寒烟漠漠草萋萋，林花不放鸟不啼。渡口狂涛作人立，我来问渡声酸嘶。
策马长驱登玉岭，高天未午日已瞑。舆籓已裂盖亦破，彳亍仆夫泥过胫。
居人为指钟陵城，湿云压城城欲倾。罗溪新堤大如线，后推前挽空屏营。
仆夫有趾不敢举，睊睊相对黯无语。一堤已过复一堤，咫尺钟陵杳如许。
四山昏黑一声雷，电光迸射心胆摧。篝灯欲灭雨复注，停车慑伏空林隈。
我母鱼轩幸前发，嗟此艰危能自拔。入门长跪问母安，惨淡灯前犹吐舌。
钟陵仙吏贤主人，授餐授馆为居停。笑我别来头半白，逢君此日眼能青。
问余奉母将何适，母已年衰踰八十。十载为郎尚抱关，相逢悔捧毛生檄。
山川跋涉转踌躇，破雨冲泥御版舆。即使怀羹长可饱，不如归去赋閒居。
拼音:
jīn rì kǔ yǔ zuó kǔ xuě, wǔ yáng gǔ dào héng rén jué. chūn guāng yǐ sòng èr yuè lái, hé shì jiāo bīng yóu wèi zhé. hán yān mò mò cǎo qī qī, lín huā bù fàng niǎo bù tí. dù kǒu kuáng tāo zuò rén lì, wǒ lái wèn dù shēng suān sī. cè mǎ cháng qū dēng yù lǐng, gāo tiān wèi wǔ rì yǐ míng. yú fān yǐ liè gài yì pò, chì chù pū fū ní guò jìng. jū rén wéi zhǐ zhōng líng chéng, shī yún yā chéng chéng yù qīng. luó xī xīn dī dà rú xiàn, hòu tuī qián wǎn kōng bīng yíng. pū fū yǒu zhǐ bù gǎn jǔ, juàn juàn xiāng duì àn wú yǔ. yī dī yǐ guò fù yī dī, zhǐ chǐ zhōng líng yǎo rú xǔ. sì shān hūn hēi yī shēng léi, diàn guāng bèng shè xīn dǎn cuī. gōu dēng yù miè yǔ fù zhù, tíng chē shè fú kōng lín wēi. wǒ mǔ yú xuān xìng qián fā, jiē cǐ jiān wēi néng zì bá. rù mén cháng guì wèn mǔ ān, cǎn dàn dēng qián yóu tǔ shé. zhōng líng xiān lì xián zhǔ rén, shòu cān shòu guǎn wèi jū tíng. xiào wǒ bié lái tou bàn bái, féng jūn cǐ rì yǎn néng qīng. wèn yú fèng mǔ jiāng hé shì, mǔ yǐ nián shuāi yú bā shí. shí zài wèi láng shàng bào guān, xiāng féng huǐ pěng máo shēng xí. shān chuān bá shè zhuǎn chóu chú, pò yǔ chōng ní yù bǎn yú. jí shǐ huái gēng zhǎng kě bǎo, bù rú guī qù fù xián jū.