《仆夫谣》
朝代:明代
作者： 周瑛
全文:
邵武仆夫性质野，短衫秃袖身半赭。丈二长舆在肩膊，山路长驱疾如马。
每遇高坡即大呼，一呼一上谁复顾。眼中惟见是夷行，脚底何曾有险步。
光泽西去八十里，清溪乱啮故山趾。平明受直往西行，薄暮怀直见妻子。
每日只受四十钱，受直不多心欢然。更有高堂受直者，锦衣缓带白日眠。
拼音:
shào wǔ pū fū xìng zhì yě, duǎn shān tū xiù shēn bàn zhě. zhàng èr zhǎng yú zài jiān bó, shān lù cháng qū jí rú mǎ. měi yù gāo pō jí dà hū, yī hū yī shàng shuí fù gù. yǎn zhōng wéi jiàn shì yí xíng, jiǎo dǐ hé zēng yǒu xiǎn bù. guāng zé xī qù bā shí lǐ, qīng xī luàn niè gù shān zhǐ. píng míng shòu zhí wǎng xī xíng, bó mù huái zhí jiàn qī zǐ. měi rì zhǐ shòu sì shí qián, shòu zhí bù duō xīn huān rán. gèng yǒu gāo táng shòu zhí zhě, jǐn yī huǎn dài bái rì mián.